کهکشانی دور افتاده که سیاهچاله ای عظیم را در خود جا داده است به تازگی با فعالیتهای غیر عادی خود تابشهای بسیار درخشانی از پرتوهای گاما را از خود نشان داده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تابش این پرتوها از 15 سپتامبر آغاز شده و کهکشان میزبان خود را به یکی از درخشانترین کهکشانهای کشف شده تبدیل کرده است، در واقع در حال حاضر میزان درخشندگی این کهکشان نسبت به درخشش عادی آن 10 بار افزایش پیدا کرده است. این پدیده توسط تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی رصد شده است تا اطلاعات بیشتری از چگونگی فعالیت این کهکشانهای فعال در اختیار دانشمندان قرار گیرد.

اخترشناسان بر این باورند کهکشان 3C 454.3 از نوع کهکشانهایی است که به آنها "بلازر" گفته می شود بلازرها مانند بسیاری از کهکشانهای فعال زمانی که ماده به سوی مرکز سیاهچاله های مرکزی آنها سرازیر می شوند، فورانهایی از ذرات کیهانی را به صورت متقابل و با سرعتی برابر سرعت نور به بیرون پرتاب می کنند. آنچه این کهکشانها را در تابشهای گاما بسیار درخشان می کند جهت گیری آنها در فضا است در صورتی که یکی از این فورانها مستقیم به سوی زمین قرار بگیرد ردیابی آنها از زمین برای اخترشناسان آسان خواهد شد.

اخترشناسان در حال حاضر بر روی توده های فوران ذرات تمرکز کرده اند که انرژی آنها توسط سیاهچاله عظیم کهکشان تامین می شود، به گفته اخترشناسان اینگونه به نظر می آید که برخی تغییرات در داخل این فورانها مسئول ایجاد پرتوهای گامایی درخشان است.

این کهکشان در فاصله 7.2 میلیارد سال نوری از زمین قرار داشته و منزلگاه آن در صورت فلکی پگاسوس است با وجود فاصله قابل توجه، این کهکشان در حال حاضر نسبت به تب اختر ولا، ستاره دواری که معمولا درخشانترین منبع پرتو گاما در آسمان شناخته شده است، بسیار درخشانتر است به گفته ماسیمو ویلاتا در رصد خانه تورینو پرتوهای منتشر شده از این کهکشان طول موجهای رادیویی و نور مرئی را نیز در بر دارند.